"Κάτι θα γίνει, θα δεις!"

"Το δόγμα του σοκ λειτουργεί ως εξής: Η αρχική καταστροφή (ένα πραξικόπημα, μια τρομοκρατική επίθεση, μια κατάρρευση των αγορών, ένας πόλεμος, ένα τσουνάμι, ένας τυφώνας) εξωθεί ολόκληρο τον πληθυσμό σε μια κατάσταση συλλογικού κλονισμού. Οι βόμβες που πέφτουν από τον ουρανό, τα τρομοκρατικά χτυπήματα, οι θυελλώδεις άνεμοι χρησιμεύουν για να εξασθενήσουν οι αντιστάσεις ολόκληρων κοινωνιών, όπως ακριβώς η εκκωφαντική μουσική και οι ξυλοδαρμοί εξασθενίζουν τις αντιστάσεις των κρατουμένων στα κελιά των βασανιστηρίων. Και όπως οι τρομοκρατημένοι κρατούμενοι προδίδουν τα ονόματα των συντρόφων τους και αποκηρύσσουν τα πιστεύω τους, έτσι και οι κοινωνίες που βρίσκονται σε κατάσταση σοκ παραιτούνται συχνά από όσα υπερασπίζονται σθεναρά υπό διαφορετικές συνθήκες... Και είναι ακριβώς αυτές τις καθοριστικές στιγμές, όταν είμαστε ψυχολογικά έρμαια και σωματικά ξεριζωμένοι, που αυτοί οι δεξιοτέχνες της χειραγώγησης της πραγματικότητας απλώνουν τα χέρια τους και αρχίζουν να αναπλάθουν τον κόσμο".

[Ναόμι Κλάιν, "Το δόγμα του σοκ", σελ. 34 και 39]

Εμείς, οι εκπαιδευτικοί, αρνούμαστε να γίνουμε "λευκή σελίδα", κοινωνικά πειραματόζωα εφαρμογής των κανόνων του καταστροφικού καπιταλισμού. Αγωνιζόμαστε να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και να ματαιώσουμε κάθε απόπειρα ιδιωτικοποίησής της. Ο αγώνας αφορά γονείς-μαθητές, όλους. Κανείς δεν μπορεί να λείψει!