Εν ώρα λήθης

 

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Θερμαϊκός" η νέα ποιητική συλλογή της φίλης και ήδη βραβευμένης ποιήτριας Χρύσας Βλάχου.

"Ό,τι έχει μείνει στη μνήμη μας ως παράσταση είναι άγριο, πρωτόγονο, έχει θυμό. Η λήθη το ημερεύει. Εμπιστεύομαι τη λήθη γιατί αφαιρεί. Από το φλύαρο περνάμε στο ακέραιο. Στο ελάχιστο. Στην αποδοχή του ελάχιστου βρίσκεται η ουσία της ύπαρξής μας" Χ.Β.

Με μια γρήγορη ματιά ξεχώρισα ένα ποίημα, με τους δυο 15σύλλαβους στη μέση...

Στριφτό

Κρατάς τη ζωή

σαν τσιγαρόχαρτο.

Στα δάχτυλα ανάμεσα

τοποθετείς αργά αυτό που σε πικραίνει.

Γλείφεις προσεχτικά την ίσαλο γραμμή όσφρησης και γεύσης.

Εξετάζεις την ευθύτητα του απότοκου.

Και πριν προλάβεις να χαρείς

αμέτοχο στα δίχτυα σου το ρίχνεις.

Σάλιο, φραγμοί και χειλικές δονήσεις

το λειαίνουν

φωτιά ανάβεις και σπινθηροβολεί

η άκρη απ' τη χαρά σου.

Μα κάθε τόσο, σε θωρώ, σκύβεις και το ανάβεις

και προσεγγίζεις την αρχή με περισσή φροντίδα.

Και φτάνεις, δίχως να το θες, στο τέλος της απόλαυσης.

Η τελευταία ρουφηξιά είναι της κόλασης η κάψα

που όσο κι αν σε διαπερνά, ξέρει να σε μεθάει.

Κράτα λοιπόν εκείνη την ορμή

με έρωτα, λύπη και θυμό.

Και μη διανοηθείς να σβήσεις το τσιγάρο.