Στίχοι
-Α-
Το βάθος επιταχύνει την πτώση.
Ανώφελα έσκαβες για να βρεις την ψυχή σου.
-Β-
Θα μείνω στη σπατάλη του εαυτού μου.
Δε βάζω ενέχυρο τη μνήμη...
Τροπή
Τ' ακύμαντο του πελάγους ανασαίνεις και γίνεται ταραχώδες
το ποτό σου.
Λικνίζεσαι στην πορφυρή υγρή του όψη.
Σε συλλαμβάνει η τάξη.
Περνά χειροπέδες στον ίλιγγό σου.
Στριμώχνεσαι στον τοίχο μαζί με τις άλλες βοκαμβίλιες.
Και καθώς σε πατούν, σκουραίνει το έδαφος.
Έτσι είναι.
Ξεβάφουν τα αισθήματα όταν αναμειγνύονται στον ίδιο κάδο.
Η Χρύσα Βλάχου γεννήθηκε στη Λακωνία και ζει στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών Α.Π.Θ. και στη συνέχεια στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Η ποιητική συλλογή Τροπή περιέχει ποιήματα που έχουν γραφεί στη δεκαετία 2001-2011.
H παρουσίαση της ποιητικής συλλογής θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ της Σταδίου την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου, στις 18:00. Στην εκδήλωση θα μιλήσουν: X.Δ. Γουνελάς: αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Φιλολογίας Α.Π.Θ, Νεοελληνιστής. Γιώργος Ανδρειωμένος: Καθηγητής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Δημήτρης Χριστόπουλος, φιλόλογος Μ.Ε.
1 σχόλιο:
Ερωτήσεις: ο ίλιγγος του πέμπτου στίχου είναι η ... τροπή του λικνίσματος, το οποίο αναφέρθηκε σε προηγούμενο στίχο; Δηλαδή η αρχική απεριόριστη ελευθερία (λίκνισμα) έχει πια μετατραπεί σε μια απλή επίφασή της; (ίλιγγος: η ψευδαίσθηση της κίνησης του ασθενούς)
Ακόμα, υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που η ποιήτρια αναφέρεται στον «ήρωα», στο «εσύ», με τη λέξη «βοκαμβίλια»; Κάποιος λόγος, δηλαδή, για τον οποίο χρησιμοποιείται το συγκεκριμένο είδος λουλουδιού.
Δημοσίευση σχολίου