Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ, "Μόνο γιατί μ' αγάπησες"

1. Να αναφέρετε τρία (3) βασικά γνωρίσματα της ποίησης της Μαρίας Πολυδούρη και να τα επαληθεύσετε με τρία (3) αντίστοιχα παραδείγματα από το κείμενο.
2. Η ποίηση της Πολυδούρη είναι επηρεασμένη από το νεοσυμβολισμό και το νεορομαντισμό. Ποια γνωρίσματα του ποιήματος επιβεβαιώνουν αυτή τη διαπίστωση;
3. Η λέξη «ωραίος/α» επαναλαμβάνεται 4 φορές. Ποια σημασία έχει κάθε φορά;
4. α. Ποια είναι η μεταμορφωτική δύναμη της αγάπης;
β. Να βρείτε τέσσερα (4) διαφορετικά εκφραστικά μέσα με τα οποία δηλώνεται η δύναμη της αγάπης.
5. Να συσχετίσετε το ποίημα της Πολυδούρη με το παρακάτω απόσπασμα από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Αγαπημένη μου». Ποιο νόημα δίνουν στην αγάπη οι δύο ποιητές;

Δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ’ εύρισκα, αγαπημένη,
στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.
Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου.
Ύστερα ερχόταν η βροχή.
Mα έγραφα σ’ όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ’ όνομα σου
κι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας.
Kράταγα τα χέρια σου
κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη.
Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα,
στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη…
Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου,
τότε που μου χαμογελούσες.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου,
έζησα όλη τη ζωή.
……………………………………
Ναι, αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι;-
μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά
σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια
με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου,
αγαπημένη μου…
Αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωτα
εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα
και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.
Θάθελα να φωνάξω το όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Να τ’ ακούσουν οι χτίστες απ’ τις σκαλωσιές
και να φιλιούνται με τον ήλιο
να το μάθουν στα καράβια οι θερμαστές
και ν’ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλα
να τ’ ακούσει η άνοιξη και να ‘ρχεται πιο γρήγορα
να το μάθουν τα παιδιά για να μη φοβούνται το σκοτάδι,
να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές,
τα τρυγόνια στους φράχτες…

Δεν υπάρχουν σχόλια: