Σενάριο διδασκαλίας για το Ρομαντισμό

https://docs.google.com/document/d/1R-39SNVre-cfOxxVbgY7SAVc3cX7567i51bm27iqGk0/edit

Ο ρομαντισμός παρουσιάζεται σαν μια άρνηση του κλασικισμού, σαν μια λανθάνουσα τάση της ανθρώπινης ψυχής και εκδηλώνεται σε κάθε περίοδο με νέα χαρακτηριστικά. Παρατηρείται μια ιδιαίτερη προτίμηση στην τοπιογραφία, τους λαϊκούς θρύλους, τον κόσμο της ιστορίας και της φαντασίας. Στη σαφήνεια, τη συμμετρία και την ασφάλεια του κλασικισμού, ο ρομαντισμός απαντά με τη ρευστότητα, το χρωματικό πάθος, την κινητικότητα, την πολλαπλότητα, την αντιφατικότητα, την ασάφεια και την εσωτερική ανησυχία. Ενισχύει τις εθνικές διαφοροποιήσεις και δίνει πρόσωπο σε κάθε είδους ανησυχίες και μεταβολές. Το συναίσθημα, η φαντασία, ο λυρισμός αντιτίθενται στη λογική και στην πεζότητα. Το χρώμα είναι πλούσιο, το περίγραμμα αδυνατίζει, η σύνθεση γεμίζει κίνηση και ενέργεια και οι πινελιές είναι ελεύθερες. Οι έντονες και αντιθετικές κινήσεις, οι δραματικές φωτοσκιάσεις, είναι από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της τέχνης αυτής και θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό την τέχνη του μπαρόκ. Χαρακτηριστικό είναι το έργο των: Γκόγια (Ισπανία), Τέρνερ (Αγγλία), Ζερικώ και Ντελακρουά (Γαλλία), Φρίντριχ (Γερμανία).

Βλέπε περισσότερα (εδώ)