Οι εκφωνήσεις (εδώ)
Αδίδακτο – Ισοκράτους, Περί Αντιδόσεως 232-234
Γ1.
Μετάφραση
Ύστερα από αυτά, ο
Κλεισθένης αφού (ο οποίος) εξορίστηκε από τους τυράννους, (αφού) έπεισε με τα λόγια τους Αμφικτύονες
να του δανείσουν τα χρήματα του θεού και τη δημοκρατία επανέφερε και τους τυράννους
εκδίωξε και εγκαθίδρυσε εκείνη τη δημοκρατία που υπήρξε η αιτία (πηγή) των
μεγαλύτερων αγαθών για τους Έλληνες. Μετά από αυτόν ο Θεμιστοκλής που υπήρξε ο
αρχηγός στον Περσικό πόλεμο, αφού συμβούλευσε τους προγόνους μας να
εγκαταλείψουν την πόλη – πράγμα για το οποίο ποιος θα μπορούσε να τους πείσει,
αν δεν ήταν εξαιρετικός ρήτορας; – οδήγησε τις υποθέσεις τους σε τέτοιο σημείο,
ώστε, αφού εγκατέλειψαν για λίγες μέρες την πόλη τους, να γίνουν για πολύ καιρό
κυρίαρχοι των Ελλήνων.
Γ2.
ταῦτα: τούτοις
πόλεως: πόλι
πείσας: πεπεικέναι
κατήγαγε: κατάγαγε
Ἕλλησι: Ἕλλην
μεγίστων: μείζονος
ἡγεμών: ἡγεμόνας
ἐκλιπεῖν: ἐξέλειπε
ὀλίγας: ὀλίγον
γενόμενοι:
γενησόμενοι
Γ3.
ἐκπεσών: χρονική (ή αναφορική) μετοχή,
συνημμένη στο υποκ. του ρ. «Κλεισθένης»
τοὺς τυράννους: αντικείμενο
του ρ. «ἐξέβαλε»
ἡγεμών: κατηγορούμενο
στο «Θεμιστοκλῆς» από τη μετοχή «γενόμενος»
ἡμῶν: γενική
κτητική στο «τοῖς προγόνοις»
ἐκλιπεῖν: άμεσο αντικείμενο
στη μετοχή «συμβουλεύσας» και τελικό απαρέμφατο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου