44 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα

9 Οκτωβρίου 1967  - 9 Οκτωβρίου 1911

Σαράντα τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του Αργεντίνου Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα. Μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο, ο γιατρός που ταξίδεψε για να δει ιδίοις όμμασιν τις «πληγές» της Λατινικής Αμερικής, ανέτρεψε στην Κούβα το δικτατορικό καθεστώς του Φουλχένσιο Μπατίστα, στις 26 Ιουλίου του 1959. Η επέτειος από το θάνατο του Τσε Γκεβάρα γιορτάζεται στη Βολιβία με οπαδούς του να συγκεντρώνονται στη ζούγκλα της La Higuera εκεί όπου συνελήφθη και δολοφονήθηκε. Στη μητέρα - πατρίδα του, την Αργεντινή, καθώς και στη Βενεζουέλα φεστιβάλ μουσικής και τέχνης γίνονται προς τιμήν του. Οι ίδιες δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα και στην Κούβα όπου περίπου 1500 άνθρωποι παίζουν το αγαπημένο του παιχνίδι, το σκάκι.

"Τώρα υπάρχουν βασιλιάδες χωρίς στέμματα: είναι τα μονοπώλια, αληθινοί αφέντες ολόκληρων χωρών, ακόμα και ηπείρων, σαν την περίπτωση της Αφρικής, ενός γερου τμήματος της Ασίας και δυστυχώς επίσης της Αμερικής μας. Κατά καιρούς προσπάθησαν να κυριαρχήσουν στον κόσμο. Όπως ο Χίτλερ, ο εκπρόσωπος των μεγάλων γερμανικών μονοπωλίων, που προσπάθησε να επιβάλει την ιδέα της ανωτερότητας μιας φυλής στον κόσμο, με έναν πόλεμο που στοίχισε τη ζωή 40 εκατομμυρίων ανθρώπινων υπάρξεων. Η σημασία των μεγάλων μονοπωλίων είναι τεραστία. Σε σημείο που να εξουδετερώνει την πολιτική ισχύ σε πολλές από τις δημοκρατίες μας".

Κύκνειο άσμα για τον Αργεντίνο επαναστάτη στην Βολιβία. Χωρίς την υποστήριξη του κομμουνιστικού κόμματος της Βολιβίας και με την CIA να τον παρακολουθεί, ο Τσε συλλαμβάνεται και σκοτώνεται στις 9 Οκτωβρίου του 1967 από τον υπαξιωματικό του βολιβιανού στρατού, Μάριο Τεράν.

Εάν ζούσε σήμερα ο Τσε θα ήταν 83 ετών. Το μάρκετινγκ που περιστρέφεται γύρω από το όνομά του με τα μπλουζάκια και τις κονκάρδες να πωλούνται σωρηδόν επιβεβαιώνει τις ανησυχίες του για την επιβολή του καπιταλισμού σε όλους τους τομείς της κοινωνικής σφαίρας. Γιατί και σήμερα, το πιο θλιβερό δεν είναι η απόλυτη επιβολή του χρηματιστικού καπιταλισμού στις κοινωνίες, αλλά το γεγονός πως η συνείδηση του κόσμου παραμένει καπιταλιστική, εφόσον και σήμερα η ιδέα της επανάστασης και του σοσιαλισμού λοιδορείται και κακοποιείται κυρίως από τους πιο ένθερμους "υποστηρικτές" της.