Γραμματολογικές επιρροές του Παπαδιαμάντη

Α. Ηθογραφία (ηθογραφικά ονομάζονται τα διηγήματα που παρουσιάζουν με ρεαλιστικό τρόπο τα ήθη και τα έθιμα, τους ανθρώπινους χαρακτήρες και την καθημερινή ζωή σε ορισμένο τόπο και εποχή).

Τα χαρακτηριστικά της ηθογραφίας του Παπαδιαμάντη είναι:

α) Η ρεαλιστική απεικόνιση της ζωής της υπαίθρου (αγροτική και θαλασσινή Ελλάδα).

β) Λαογραφικές καταγραφές και δείγματα της παράδοσης του παραμυθιού.

γ) Ευδαιμονική αναπαράσταση του παρελθόντος.

δ) Αποστροφή για τον αστικό τρόπο ζωής, τη μόρφωση, τη μισθωτή εργασία.

ε) Νέοι τρόποι γραφής (πρωτοπρόσωπη αφήγηση, φωνογραφικά πιστοί διάλογοι).

Β. Ρεαλισμός: όλα τα πρόσωπα και τα γεγονότα προέρχονται από την αντικειμενική πραγματικότητα. Κάθε ήρωας, κάθε τοποθεσία έχουν το όνομά τους. Στο έργο του Παπαδιαμάντη η τέχνη καταγράφει τη ζωή και δείχνει ως προέκτασή της.

Γ. Νατουραλισμός:

α) Αποτύπωση της σκληρής πλευράς της πραγματικότητας.

β) Περιγραφές, που είναι απόρροια της παρατηρητικότητάς του και της αγάπης του για τη λεπτομέρεια.

Δ. Ρομαντισμός:

α) έντονος συμβολισμός

β) έμφαση στο συναίσθημα και τη φαντασία

γ) κυριαρχία του παράδοξου, του μυστηριώδους, του ονείρου, του υπερφυσικού

δ) διάχυτη μελαγχολία και απαισιοδοξία, νοσταλγική διάθεση για το παρελθόν,

ε) αξιοποίηση της εικόνας, χρησιμοποίηση υποβλητικών σκηνικών (π.χ. νυχτερινά φεγγαρόλουστα τοπία)

στ) θεματολογία: η φύση, η λαϊκή παράδοση, ο άκρατος συναισθηματισμός, ο έρωτας (συνήθως καταδικασμένος ή μελαγχολικός), το όνειρο.