"Παρθένῳ Σικινίῳ Οδυσσέας Ελύτης ανέθηκε"

Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ πάντα μελαγχολική. Το γαλάζιο και το  φως του Αιγαίου, οι χαρές, που απλόχερα μας έδωσε, θα μας συντροφεύουν το δύσκολο χειμώνα, ως παραμυθία... Σ' αυτές τις μνήμες ξεχωριστή θα είναι η μέρα των θυρανοιξίων της εκκλησίας-αφιερώματος του Οδυσσέα Ελύτη στη ράχη του βράχου ανάμεσα στη Χώρα της Σικίνου και το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής. Άπλετη η θέα στις Δυτικές Κυκλάδες... στη Φολέγανδρο, την Κίμωλο, τη Μήλο, τη Σίφνο, "στα παιδιά που κρατά η Παναγιά στα πόδια της", όπως λέει κι ο ποιητής στα "Ρω του Έρωτα".

Το εκκλησάκι της Παντοχαράς λίγο πριν από τα Θυρανοίξια. Τελευταίες εργασίες δυο μέρες πριν από την τελετή.

To Σάββατο 6 Αυγούστου όλα είναι έτοιμα και γιορτινά.

Η αναθηματική επιγραφή πάνω από την είσοδο ενημερώνει τους επισκέπτες για το αφιέρωμα του νομπελίστα ποιητή μας.

Η σύντροφος του Ποιητή, κα Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Έναν αιώνα από τη γέννηση του,  πραγματώνει τα όνειρα και τις επιθυμίες του με σεβασμό και προσήλωση στη μνήμη αυτού. Ξεχωριστή παρουσία και η ίδια έλαμψε με τη σεμνότητα και τη γλυκύτητά της.

 Συνομιλώντας με την ποιήτρια λίγο πριν από τα θυρανοίξια. Όλα γύρω "σε μπλε Ιουλίτας"...

Η απέριττη τελετή. Οι λάτρεις του Ελύτη και οι Σικινιώτες προσέρχονται.

Στο τέλος μοιράστηκαν παραδοσιακά αμυγδαλωτά και παστέλια με πορτοκάλι και μέλι σικινιώτικο.

 H εικόνα της Παναγίας της Παντοχαράς. Γλυκύς ρεμβασμός και μητρική τρυφερότητα στο βλέμμα.

Πάνω από το υπέρθυρο υαλογραφία με κόσμημα του Γ. Τσαρούχη, εμπνευσμένο από λαϊκό ξυλόγλυπτο.Το ίδιο μοτίβο κοσμεί την ποιητική συλλογή "Ήλιος ο Πρώτος" και το δερματόδετο τόμο των Απάντων του Ελύτη με τίτλο "Ποίηση".

Σε αυτή την εσχατιά του Αιγαίου ο ποιητής που το ύμνησε άφησε ένα σεμνό αφιέρωμα. Η λιτή επιγραφή στο πλάι του ναϊσκου ενημερώνει για τη συνεισφορά όλων όσοι συνετέλεσαν στην κατασκευή αυτού του λευκού γλάρου στη ράχη του βράχου της ταπεινής Σικίνου.