Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Κριτική της κας Αριστέας Οικονόμου, τ. Καθηγήτριας της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΙΩΝΙΔΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
Με αφορμή την εκδήλωση "Ο Πειραιάς στο έργο του Χρήστου Οικονόμου, που οργανώθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2011 στην Ιωνίδειο Σχολή, η παλιά μας (όχι τόσο) καθηγήτρια Αριστέα Οικονόμου γράφει για «Μια παρουσίαση βιβλίου με νόημα… και αποδέκτες… για τη σχέση εξάρτησης Λογοτεχνίας και Τεχνολογίας»

Όταν ο δάσκαλος συνδέει το σχολείο με την κοινωνία και την κοινωνική πραγματικότητα… Τότε γίνεται κάτι σημαντικό.
Όταν ο δάσκαλος έρχεται από το μέλλον πατώντας στο παρελθόν... τότε γίνονται σημαντικά πράγματα.
Όταν ο δάσκαλος είναι καταρτισμένος και στη χρήση των νέων τεχνολογιών, αλλά και στη μέθοδο καθοδήγησης των μαθητών προς την «περιπέτεια» της μάθησης και τους νέους τρόπους προσέγγισης και απόλαυσης της λογοτεχνίας… τότε κάτι θα γίνει, θα δεις…
Και έγιναν πολλά…
Έγινε μια διδασκαλία με ποιότητα, με τους μαθητές πρωταγωνιστές, δεκατεσσάρων χρόνων, που αποδέχτηκαν και διεκπεραίωναν το ρόλο τους με ωριμότητα, με αυτοπεποίθηση, με δημιουργικότητα.
Η παιδοκεντρική αυτή αντίληψη ανέδειξε την αυτενεργό δράση των μαθητών, που λειτούργησε όμως μ’ ένα πνεύμα ομαδικότητας, συλλογικότητας και συνεργατικής εργασίας, ζητούμενα της μάθησης και της κοινωνικής αγωγής των παιδιών.
Η εισήγηση του σπουδαίου φιλολόγου κ. Νικήτα Παρίση, καθηγητή μου στα μαθητικά χρόνια, «Ο αφηγηματικός λόγος του Χ. Οικονόμου – το ξάφνιασμα της γραφής και η θεματική», καίρια οριοθετημένη, πυκνή, «όσα πρέπει», όπως πάντα...
Οι οργανωτές της εκδήλωσης αξιέπαινοι…
Η εισήγηση του κ. Δ. Χριστόπουλου «Η σκηνογραφία στα διηγήματα του Χ. Οικονόμου», με θέμα και λόγο σύγχρονο, μοντέρνο, επίκαιρο σε μια εποχή εικόνων…
Και όταν άκουσα τον λόγο της μαθήτριας μου Ελένης Πατσιατζή «Ο Πειραιάς στον νεωτερικό λόγο του Χ. Οικονόμου», σκέφτηκα: Κάτι θα γίνει, θα δεις…

1 σχόλιο:

  1. Όταν υπάρχουν εκπαιδευτικοί με παιδαγωγική αγάπη και κατάρτιση, όπως η κα Οικονόμου και ο κος Παρίσης, που με το ήθος και το παράδειγμά τους εμπνέουν εμάς τους νεότερους, τότε "κάτι μπορεί να γίνει...".

    ΑπάντησηΔιαγραφή