Tι «δεν» είναι πια είδηση

της Μαριάννας Τζιαντζή

Σε λίγο θα πάψει να είναι είδηση το ότι ένας υπουργός αποδοκιμάστηκε έντονα σε μια δημόσια εκδήλωση, όπως συνέβη πρόσφατα με τον Θόδωρο Πάγκαλο στο Παρίσι και όπως είδαμε σε όλα τα δελτία. Είδηση πια θα είναι το ότι ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης έκανε μια δημόσια εμφάνιση «χωρίς» να τον γιουχάρουν. Επίσης είδηση θα είναι όχι οι ίδιες οι αποδοκιμασίες, αλλά η «απουσία» βίντεο που θα τις καταγράφει.

Κάποτε, το «νέο» ήταν ότι κάποιος φίλος ή γνωστός έπεσε θύμα κλοπής ή ληστείας. Τώρα πια δεν υπάρχει άνθρωπος στο κοντινό περιβάλλον μας που να «μην» του έχουν κλέψει το πορτοφόλι ή την τσάντα, που να μην του έχουν ανοίξει το σπίτι ή το αυτοκίνητο. Το ασυνήθιστο δεν είναι πια να «μη» σε έχουν κλέψει, αλλά το να σε έχουν κλέψει μόνο «μία» φορά και όχι περισσότερες.

Την περασμένη Παρασκευή το «Καλημέρα Ελλάδα» (ΑΝΤ1) του Γιώργου Παπαδάκη αναφέρθηκε σε μια διπλή δολοφονία με κίνητρο τη ληστεία στην Ελευσίνα. Κλειστά τα παραθυρόφυλλα, κλειστή και η λευκή αλουμινένια εξώπορτα της ισόγειας μονοκατοικίας όπου δύο αδέλφια, προχωρημένης ηλικίας, βρήκαν τον θάνατο από ασφυξία. Ενας αδελφός άνω των ογδόντα και η λίγο μικρότερη αδελφή του. Τα πτώματα ανακαλύφθηκαν πέντε μέρες αργότερα, όταν ανησύχησε ένας ανιψιός, που τους τηλεφωνούσε τακτικά.

Είδηση, λοιπόν, χωρίς φωτογραφίες, χωρίς πλάνα που να δείχνουν το αναστατωμένο σπίτι ή τα ίχνη πάλης. Ούτε καν ξέρουμε αν τα δύο αδέλφια είχαν χηρέψει και έσμιξαν στα γεράματα ή αν δεν παντρεύτηκαν ποτέ και πάντα ζούσαν μαζί, δεν ξέρουμε ποιος φρόντιζε τον άλλον, αν ήταν αγαπημένα ή τσακώνονταν διαρκώς σαν μικρά παιδιά, αν κάθε πρωί έβλεπαν την εκπομπή του κυρίου Αυτιά ή κάτι άλλο. Ξέρουμε μόνο ότι είχαν κοντά τους τουλάχιστον ένα πλάσμα που τους αγαπούσε: ένα σκύλο, ο οποίος, από την ημέρα του θανάτου τους, έχει σωριαστεί μπροστά στην εξώπορτα και δεν σαλεύει, δεν τρώει, ούτε νερό δεν πίνει. Τα πλάνα έδειχναν μόνο το περίλυπο σκυλί που είχε γίνει ένα με το πλακόστρωτο της εισόδου. Σήκωσε για λίγο το κεφάλι, κοίταξε προς την κάμερα και ύστερα το έκρυψε ανάμεσα στα πόδια του.

Σπαρακτική ήταν η εικόνα ή μάλλον σπαρακτικό ήταν αυτό που υπονοούσε η εικόνα. Δύο γεροντάκια που βρήκαν τον θάνατο μες στον φόβο. Δεμένα. Σήμερα τα «τιμημένα γηρατειά» έχουν γίνει φοβισμένα, τρομοκρατημένα γηρατειά - και αυτό που τα φοβίζει δεν είναι μόνο η έξαρση της εγκληματικότητας.

Πριν αποδώσουμε αυτήν την έξαρση στους «λαθρομετανάστες», ας αναλογιστούμε πόσοι ηλικιωμένοι, σε όλη την Ελλάδα, κοιμούνται χωρίς να τρέμουν από φόβο κάθε βράδυ, επειδή στο ίδιο ή στο διπλανό δωμάτιο ανασαίνει μια γυναίκα από την Ουκρανία, τη Βουλγαρία, τη Γεωργία, μια γυναίκα που, ενδεχομένως, έχει αφήσει τους δικούς της γονείς ή τα παιδιά της για να δουλέψει στον τόπο μας «χωρίς χαρτιά». Ετσι, εμείς κοιμόμαστε ήσυχοι τα βράδια, ξέροντας ότι οι γέροντές μας βρίσκονται σε καλά, έστω και «λαθραία» χέρια.

εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1/3/2010