Πάλι μεθυσμένος είσαι, δυόμιση ώρα της νυχτός.
Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. "Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε"!
― Kαλησπερούδια αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;
Ένας σού δινε ποτήρι κι άλλος σού δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Kι αν σε πείραζε κανένας, - αχ, εκείνος ο Tριβέλας! -
έκανες, πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.
Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά...
H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!
ΑΝΑΛΥΣΗ: http://www.scribd.com/full/47961119?access_key=key-d335c6gvkv1xuzjjdbx
INFO: http://www.kee.gr/attachments/file/2452.pdf
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_barnalhs_poems.htm
Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. "Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε"!
― Kαλησπερούδια αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;
Ένας σού δινε ποτήρι κι άλλος σού δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Kι αν σε πείραζε κανένας, - αχ, εκείνος ο Tριβέλας! -
έκανες, πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.
Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά...
H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!
«Η ποίηση τοῦ Βάρναλη δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱ λυρικοί του καιροῦ του. Ὄχι. Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ" (Μενέλαος Λουντέμης).
ΑΝΑΛΥΣΗ: http://www.scribd.com/full/47961119?access_key=key-d335c6gvkv1xuzjjdbx
INFO: http://www.kee.gr/attachments/file/2452.pdf
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_barnalhs_poems.htm
" Ὁ χορτασμένος ἔρωτας, τῆς ζωῆς οἱ γλυκάδες,
ΑπάντησηΔιαγραφήτῆς πλάσης οἱ ὀμορφάδες
ἔτσι βαθιά με ὁρίζουν,
ποὺ τῆς καρδιᾶς τὸ ξέσπασμα λυγμό μου τὸ γυρίζουν!"
To αηδόνι, Κ. Βάρναλης
Βαθύτατα ερωτικός -όταν το επιλέγει- κι όχι μόνο πολιτικός...
Ευχαριστούμε για τις αναλύσεις σας, κύριε Χριστόπουλε. Να προτιμάτε όμως πιο συχνά ερωτικά ποιήματα...
Αναλύσεις κάποιων ερωτικών ποιημάτων που ανθολογούνται στα σχολικά εγχειρίδια μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο που έχω συγγράψει με τη συνάδελφο κυρία Ελένη Πατσιατζή για τη διδασκαλία του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της α' λυκείου. Μπορείτε να το βρείτε στις εκδόσεις Πατάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστούμε για την παρέμβασή σας και που παρακολουθείτε το blog μας.