Η συγγραφέας, με αφορμή μια καλλιτεχνική εκδήλωση, εξετάζει το ρόλο της πολιτιστικής δημιουργίας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Αρχικά, επισημαίνει το αναπαραγόμενο από την τηλεόραση στερεότυπο του απροστάτευτου και αξιολύπητου ατόμου, που οδηγεί στην απώθηση της αναπηρίας από τη ζωή μας. Στη συνέχεια, εκφράζει το θαυμασμό της για την εκδήλωση, αφού κατάφερε να υπερβεί τις διαχωριστικές γραμμές και να δείξει τις καλλιτεχνικές ικανότητες των ατόμων με κινητικά προβλήματα. Ιδιαίτερα στην εποχή μας όπου οι εθνικιστικές εμμονές και τα ξενόφερτα πρότυπα λειτουργούν ισοπεδωτικά για τον πολιτισμό, θεωρεί απαραίτητη την ελευθερία έκφρασης του διαφορετικού. Καταληκτικά, τονίζει πως παρόμοιες εκδηλώσεις έχουν ενδιαφέρον όχι μόνο από ανθρωπιστική αλλά και από πολιτιστική άποψη. (109 λέξεις)